Climbing for Life zit er al weer een paar dagen op. De herinneringen eraan worden met de dag mooier. De tijd kleurt de verbeelding per dag fraaier in. Het is al weer 4 september, het einde van het fietsseizoen nadert. Aanstaand weekend met collega Robert nog een 100 km toertocht in het kader van de strijd tegen kanker, de Ride for the Roses, en dan zit het er bijna op. Wellicht nog eens in het weekend maar 's avonds zal het snel te donker zijn.
Dus nu nog maar even genieten. Kijken hoe het gaat na het uitstapje naar de Franse Alpen. Ik ga maar eens lekker uitfietsen, denk ik.
Het fietsen gaat echter zo lekker dat het me geen enkele moeite kost om er een lekker tempo op na te houden. Op het middelste blad een lekker tempo draaien, heerlijk. De benen voelen goed.
En ja, wat heeft Jacques Brel hier dan mee te maken? Ik ken genoeg van zijn chansons maar die zing of neurie ik niet tijdens het fietsen. Een specifieke titel van een chanson van hem schiet me wel te binnen terwijl ik door dit deel van Friesland rijdt: "Mijn vlakke land".
Wat is het hier plat! Geen heuvel of helling te bekennen op een viaductje of bruggetje na. Ook mooi hoor, maar die Franse Alpen.........
's Kijken wat het volgend jaar brengt.
http://connect.garmin.com/activity/370565341
Geen opmerkingen:
Een reactie posten