In mijn vorige blog gaf ik al aan dat het slecht ging met mijn broer. Inmiddels is hij overleden ten gevolge van die vreselijke ziekte kanker. Ik heb getwijfeld of ik hier wel over zou moeten schrijven op mijn blog maar waarom eigenlijk niet? Jaarlijks is er ook zo'n evenement rond het beklimmen van de Alpe d'Huez dat in het teken staat van de bestrijding van deze ziekte dus waarom inderdaad niet?
Het fietsen geeft me vandaag even wat afleiding want hoe je het ook went of keert, de dood van je bloedeigen broer houd je in ieder geval in deze dagen volledig in de greep.
Die afleiding is dus zeer welkom en het is een prachtige zomeravond.
Het fietsen gaat ook uitermate lekker en het tempo kan ik gemakkelijk hoog houden.
Dat de gedachten er toch niet helemaal bij zijn merk ik wanneer ik na zo'n kilometer of 10 wat jeuk heb op mijn hoofd. Mijn vinger beweegt zich naar de uitsparing in mijn helm. Ik steek mijn vinger er doorheen om even te krabben. Tenminste dat dacht ik te gaan doen maar ik heb de helm helemaal niet op. Zelf kijk ik vaak afkeurend wanneer ik zie dat een hardfietser geen helm op heeft en nu draag ik 'm zelf niet. Vergeten!
Nou voorzichtig aan dan maar.
Na ruim 36 km ben ik weer thuis met gemiddeld 31,4 km/uur en jawel, 17 echte hoogtemeters.
Aanstaande zondag doe ik mee aan Les Geants des Ardennes, waarschijnlijk 76km (>1300 hm) maar misschien 157 km (>2400 hm). Dit was de laatste keer trainen voor zondag. De komende dagen zal er niks van komen maar als ik het gevoel van vandaag mee kan nemen naar zondag dan komt het wel goed.
http://connect.garmin.com/activity/358922415
Geen opmerkingen:
Een reactie posten