woensdag 12 maart 2014

Lauw Loenen


Prachtig weer, blauwe lucht en temperaturen al richting 18, 19 graden. Fietsweer dus. Maar, niet in de bekende "huiselijke" contreien, nee, richting Veluwe om daar een aantal keren de Posbank te doen zodat we weer eens wat hoogtemeters kunnen maken. Daarom samen met Gerrit en Robert afgereisd richting Loenen. En daar was het wellicht nog niet echt warm (>20), dat niet maar zeker toch wel 'lauw' en iets meer dan dat. Ik schat een graad of 18. Prima weer om te fietsen. Dus ook gewoon korte broek, korte mouwen. Prima te doen.

Na de eerste kilometers wat infietsen raken we al gauw in de buurt van de Posbank. Die drie keer achterelkaar op en af en dan krijg je wel het idee dat je dit weer vaker moet oefenen want vorig jaar ging het toch makkelijker, dat klimmen, toch.... Eerst maar even een bak koffie en apfelstrudel mit schlagsahne om weer wat aan te sterken ;-)

Op het terras bij de Posbank, dat al druk bezocht wordt en je een bijna zomers gevoel geeft, even bijkomen van de inspanning. Daarna, nadat Gerrit eindelijk zijn fiets heeft bevrijdt uit de klauwen van zijn cijferslot dat op een mysterieuze manier geheel zelfstandig, uit eigen vrije wil, zijn code heeft veranderd, nog 3 keer achterelkaar de Posbank op en neer. Robert lijkt een geduchte kandidaat te zijn voor de Klasbaktrofee want het klimmen gaat hem steeds beter af en met moeite blijven we hem voor.

Daarna terug naar Loenen. Op het pad door de bosrijke omgeving passeren we een andere wielrenner. Hij gaat aanmerkelijk langzamer dan onze "ViaData waaier" maar hij blijkt aan te klampen. Het tempo gaat omhoog. De onbekende soldaat klampt niet alleen aan maar doet ook kopwerk en het tempo gaat nog iets verder omhoog. Vanuit de laatste positie zet ik nogmaals aan en raak op kop. Het tempo gaat verder omhoog. De onbekende soldaat zet ook nog een keer aan en gaat er in volle vaart overheen. Dat laten Gerrit en Robert niet op zich zitten en gaan er dus, jawel, nog sneller weer overheen. Ik geef het op. Jongens we zijn op de terugweg en we moeten even uitfietsen.

De Garmin registreert over de laatste volle 10 kilometer een gemiddelde van 32,2 km maar de top piekt boven de 50!

Nou ja, waar wij nog een klein stukje rechtdoor gaan slaat de onbekende soldaat al linksaf. Eenmaal op het fietspad richting Loenen ontwaren we op een gegeven moment een gelijk geklede fietser. Het zal toch niet... Jawel, 't is 'm. We naderen weer snel en gaan weer d'rop en d'rover. Deze keer klampt de onbekende soldaat niet aan.

Dan zijn we ook al weer bij Loenen en kunnen we weer terug. Heerlijk gefietst, gauw nog eens doen. Als het weer maar een beetje mooi blijft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten